Το έβλεπα και το ζήλευα καιρό: η ετήσια μάζωξη όλων των επαγγελματιών του ραδιοφώνου, τo Radio Days Europe. Κάθε χρόνο έμπαινα στο site να δω τι συμβαίνει και τι αλλάζει. Πού θα διοργανωθεί. Τι θέματα θα καλύψει. Ποιοί θα παρουσιάσουν. Τι ακριβώς τους απασχολεί. Ποτέ όμως δεν το έπαιρνα απόφαση να πάω.
Λες και κάτι με κρατούσε συνέχεια πίσω. Φωνές μέσα στο κεφάλι μου που με αποθάρρυναν. “Τι σχέση έχεις εσύ με όλο αυτό;” “Τόσα χρόνια έχεις να ασχοληθείς” “Αυτό είναι για τους επαγγελματίες που ζουν από αυτό” “Θα το κάνεις όταν θα έχεις πια το χρόνο να ασχοληθείς σοβαρά”. Κι έτσι κάθε χρόνο η απόφαση έπαιρνε 12 μήνες ακόμη αναβολή. Αλλά η Google σημείωνε στα cookies μου την αναζήτηση, την επιθυμία, την προσμονή.
Και φέτος μου το ξαναπέταξε σε κάποιο banner:
“Φίλε, το Radio Europe Days 2023 θα γίνει τέλος Μαρτίου στην Πράγα. Πας φέτος, ή το αφήνεις πάλι για του χρόνου;”
Διάολε, πόσα του χρόνου ακόμη θα πω; Μέχρι πότε θα αναβάλω κάτι για το οποίο παθιάζομαι τόσο πολύ; Τι με φοβίζει κι αποθαρρύνει; Και γιατί δεν το βάζω μπροστά μου να το αντιμετωπίσω;
Κάπως έτσι το πήρα απόφαση.
Για να μην τρομάξω, έκανα ένα βήμα τη φορά.
- Ένα Σ/Κ έκλεισα τα εισιτήρια με την Aegean.
- Μετά από 10-15 μέρες έψαξα τις γειτονιές και τα δρομολόγια της Πράγας.
- Ρώτησα την Κική για συμβουλές, μου έστειλε ένα σκασμό.
- Πέρασαν μερικές εβδομάδες ακόμη, πριν το πάρω απόφαση και κλείσω ένα βολικό AirBnB.
- Και λίγες μέρες πριν λήξει το early bird discount, έκανα την εγγραφή.
Ήταν αμετάκλητο πλέον. Το 2023 θα είχε Radio Days.